Αρχείο για Απρίλιος, 2007
Δε συνηθίζω να το κάνω αυτό (διαφήμιση σε εταιρίες που γενικά μας ληστεύουν) αλλά, ειδικά, το τελευταίο δίμηνο η Frog δίνει ρέστα! Αρχικός χρόνος ομιλίας 5 ευρώ (αντί 1 που έδινε στην αρχή), κόστος μηνυμάτων 3 λεπτά (για Απρίλη και Μάη, αντί 6 που ήταν στην αρχή) κι εγώ να χαλάω πλέον κάθε μήνα 9 ευρώ maximum, όταν χάλαγα στάνταρ 14 με την προηγούμενη καρτοκινητή…
Είμαι βασιλιάς, σαν τον βάτραχο των διαφημίσεων! 😀
Κομμάτι από προηγούμενή μου δημοσίευση:
Η ιστορία της Αμαλίας βέβαια βγάζει πολύ ζουμί, πέρα από το, αυταπόδεικτο, της απίστευτης δύναμής της. Δείχνει ότι τα blogs μπορεί να είναι βαρετά, μπορεί να είναι “κακή δημοσιογραφία”, μπορεί, μπορεί, μπορεί. Αλλά είναι και ένα δυνατότατο όπλο! Θα μπορούσε η Αμαλία να μιλήσει αν δεν υπήρχαν blogs; Ποιά εφημερίδα ή περιοδικό ή κανάλι ή ραδιόφωνο θα της αφιέρωνε τόσο χρόνο/χώρο; Αν δεν υπήρχαν blogs θα μαθαίναμε ποτέ την ιστορία της;
Στο οποίο σήμερα θα προσθέσω μια ερώτηση ακόμη: Αν δεν υπήρχαν blogs, θα γινόταν η Αμαλία (και δεν εννοώ την Αμαλία ως πρόσωπο απλά, εννοώ την Αμαλία ως ιστορία γενικότερα) πρωτοσέλιδο στην αυριανή Ελευθεροτυπία;
Αν δεν με καταλάβετε, ρίξ’τε μια ματιά: http://www.fakellaki.blogspot.com/
* Τελικά την Τετάρτη θα έχουμε πρωτοσέλιδη Αμαλία.
…κι εγώ σε φάση να πάω να αγοράσω μια μπάλα μπάσκετ και να πεταχτώ απέναντι στο γηπεδάκι να σουτάρω όλη μέρα κι όλη νύχτα.
23 μέρες αφόρητα δύσκολης προσμονής. 23 μέρες στο «περίμενε». 23, εντάξει, 22 ίσως, εφιαλτικά βράδια. 22 «5ωροι» ύπνοι.
23 μέρες απραξίας. 23 μέρες αδράνειας. 23 χαμμένες μέρες από τη ζωή μου. Μα όταν τελειώσει ο εφιάλτης, θα εξαφανιστώ.-
Άλλο ένα post αφιερωμένο στην ανίκητη Αμαλία…
Την τελευταία της δημοσίευση έχουν σχολιάσει περίπου 200 άνθρωποι. Μεταξύ των οποίων οι κ. (?) Γ.Παπανδρέου και Δ. Αβραμόπουλος (τα ονόματα αναφέρονται με σειρά…σχολιασμού, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων!). Διαβάστε τη συνέχεια »
Καν’τε τη χάρη στον εαυτό σας κι επισκεφθείτε το blog αυτό. Χωρίς λόγια, άλλωστε τι έχει μείνει να ειπωθεί; Τα είπε όλα η Αμαλία..
Υπάρχει και αυτό το banner, για όσους θέλουν να στείλουν κι άλλο κόσμο στο εν λόγω blog:
Τις τελευταίες μέρες είμαι…στον πάτο. Εκεί που δεν έχει πιο κάτω που έλεγε κι ένας παλιός αγαπημένος «τραγουδιστής». Οι μέρες περνάνε βασανιστικά αργά, είμαι μόνος και αναγκασμένος να διαβάζω βαρετά πράγματα ξανά (αναθεματισμένες σπουδές), σιγά-σιγά αγχώνομαι κιόλλας. Αυτές τις μέρες λοιπόν το internet ήταν μια…μάσκα οξυγόνου. Διαβάστε τη συνέχεια »
Καλησπέρα σας!
Είμαι ο Σεμπάστιαν και είμαι καλά. Ναι, ξέρω, με τέτοιες φράσεις ξεκινάνε τις γνωριμίες στις ομάδες αποτοξίνωσης. Όμως κάτι τέτοιο ψάχνω κι εγώ, λίγο οξυγόνο από αυτήν την άθλια καθημερινότητα (στην οποία για να είμαι ειλικρινής μόνος μου επέλεξα να ζήσω). Επειδή μάλλον δεν έχετε μαντικές ικανότητες, και για να μη νομίσετε ότι αυτό το blog είναι ένα ακόμη μελοδραματικό ημερολόγιο), να πω ότι αναφέρομαι στις Πανελλαδικές. Έδωσα πέρυσι, δε μπήκα εκεί που ήθελα, αίτηση για εξωτερικό δεν είχα κάνει, κι έτσι κατέληξα εδώ, σήμερα, 1 μέρα κι ένα μήνα (ξεκινάω από τις μέρες για να φαίνεται μικρότερο το χρονικό διάστημα :P) πριν τις εξετάσεις, να φτιάχνω ένα ακόμη blog.
Διαβάστε τη συνέχεια »
A Nuby @ Life! 